იღუმენი სოფრომი (თალაკვაძე) 1835-1918წწ
იღუმენი სოფრომი, ერისკაცობაში – სვიმონ ლაზარეს ძე თალაკვაძე, 1837 წელს ოსურგეთის მაზრაში. სოფელ ასკანაში
დაიბადა. წმინდა წერილი, საეკლესიო კითხვა-გალობა და ტიპიკონი შემოქმედის მაცხოვრის სახელობის მონასტერში შეისწავლა.
1857 წლის 28 თებერვალს დიაკვნად აკურთხეს, ხოლო 1858 წლის 27 აპრილს მღვდლად დაასხეს ხელი და ციხის
წმინდა იოანე ნათლისმცემლის სახელობის ეკლესიის წინამძღვრად დაინიშნა. მეუღლის გარდაცვალების გამო, ბერად შედგომა
გვ465
გადაწყვიტა და 1863 წელს გელათის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის შობის სახელობის მონასტერს მიაშურა, სადაც ამავე წლის 27 ივნისს სოფრომის სახელით ბერად
აღიკვეცა. 1867 წლის 10 ივნისს ჯრუჭის წმინდა გიორგის სახელობის მონასტერში გადაიყვანეს, 1877 წელს ჯრუჭში მოღვაწეობის პერიოდში, მონასტრის
წინამძღვრის, არქიმანდრიტ კირილეს (გაბუნია) დავალებით რესტავრაცია ჩაუტარა XVII საუკუნეში გადაწერილ „დავითნს“, რაც აღნიშნულია მისივ ხელით
შესრულებული შესაბამისი წარწერით: „სულთა განმანათლებელი წიგნი ესე დავითნი იყო ძლიერ დაძველებული. ბრძანებითა მისის
მაღალღირსების, ჯრუჭის მონასტრის წინამძღვრის, არხიმანდრიტის და კავალერის კირილესითა გავაკეთე მე უღირსმან
და ცოდვილმან ჯრუჭის მონასტრის მღვდელ-მონაზონმა სოფრონ ჩყოზ“.
1879 წლის 2 თებერვალს მამა სოფრომი ნახარებაოს ყოვლადწმინდა ღვთისმმშობლის ხარების სახელობის მონასტერში
განამწესეს, 1880 წელს, ეპისკოპოს გაბრიელის (ქიქოძე) ლოცვა-კურთხევით, დაიარა იმერეთის ეპარქია და შეკრიბა შეწირულებანი
რის შედეგაც მონასტრის ეკლესია ყავრით გადახურა.
1882 წლის 1 სექტემბერს ხობის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის მიძინების სახელობის მონასტერში გადაიყვანეს. 1882 წლის 17 მაისს
მონასტრის ეკონომოსად დაინიშნა. 1883 წლის 2 აგვისტოს საგვერდულით დაჯილდოვდა.
1883 წელს კვლავ შეაგროვა 150 მანეთი და მონასტრის ეკლესიაში თლილი ქვის იატაკი დააგო. ამის გამო, 1885
წლის 15 მაისს იმერეთის ეპისკო
გვ466
პოსმა გაბრიელმა მწყემსმთავრული მადლობა გამოუცხადა.
1887 წლის 9 მარტს მარტვილის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის მიძინების სახელობის მონასტერში გადავიდა და ამავე წლის
14 სექტეშბერს მონასტრის ეკონომოსის მოვალეობის დროებით შემსრულებლად დაინიშნა.
1888 წლის 19 აპრილს ოფიციალურად დაამტკიცეს ამ თანამდებობაზე.
1889 წლის 10 აპრილს სამკერდე ოქროს ჯვრით დაჯილდოვდა.
1892 წლის 10 ივნისს წმინდა სინოდმა მადლობა გამოუცხადა.
1893 წლის 15 მარტს იღუმენის წოდება მიენიჭა.
1899 წლის 14 აპრილს გელათის მონასტერში გადაიყვანეს. ამავე წლის 8 ივნისს იმერეთის ეპისკოპოსმა ბესარიონმა (დადიანი) ალავერდის მონასტერში განამწესა.
1898 წლის 12 დეკემბერს, არქიმანდრიტ იონაზე (შავლიაშვილი) ცრუ საჩივრის დაწერის გამო, კვლავ გელათის მონასტერში განამწესეს
და სინანულის კანონი განუწესეს.
1906 წლის 12 აგვისტოს, თავისივე თხოვნის საფუძველზე, გადადგა შტატიდან, თუმცა ამავე წლის 27 ოქტომბერს მოითხოვა ზედაზნის მონასტრის წინამძღვრობა,
მაგრამ უარი უთხრეს, რადგანაც უკვე პენსიაზე იყო გასული·
1916 წლის 6 მაისს წმინდა ანას III ხარისხის ორდენით დაჯილდოვდა. იღუმენი სოფრომი 1918 წლის 25 აგვისტოს გარდაიცვალა.
დასაფლავებულია გელათის მონასტრის ეზოში. მამა სოფრომი ცნო ბილი დეკანოზის – ნიკიტა თალაკვაძის ბიძა იყო.
არქიმანდრიტი ანთიმოზი (რობაქიძე)
არქიმანდრიტი ანთიმოზი (რობაქიძე) — ერისკაცობაში ანტონ გიორგის ძე რობაქიძე დაიბადა 1841 წელს. დაამთავრა ქუთაისის სასულიერო სასწავლებელი. 1863 წლის 22 ოქტომბერს გახდა ჯრუჭის წმინდა გიორგის სახელობის მონასტრის მორჩილი, სადაც შეისწავლა წმიდა წერილი, საეკლესიო გალობა და ტიბიკონი. 1870 წლის 3 ნოემბერს იმერეთის ეპისკოპოსმა გაბრიელმა (ქიქოძე) იგი ბერად აღკვეცა და სახელად ანთიმოზი უწოდა. იმავე დღეს ხელი დაასხეს დიაკვნად. 1874 წლის 8 დეკემბერს აკურთხეს მღვდლად და დატოვეს ჯრუჭის მონასტრის საძმოში. 1892 წლის 3 მაისს გადავიდა გელათის მონასტერში და დაინიშნა ეკონომოსად. 1888 წლის 31 მაისს დაჯილდოვდა საგვერდულით. გელათში მოღვაწეობისას მამა ანთიმოზმა განაახლა მონასტრის წყაროს სათავეზე წყარო-ცხოვრების ღვთისმშობლის სახელობის ეკლესია, რომელიც 1903 წელს აკურთხა არქიმანდრიტმა სერაპიონმა (ახვლედიანი). 1899 წლის 3 აპრილს დაჯილდოვდა სამკერდე ოქროს ჯვრით. 1907 წლის 31 იანვარს გათავისუფლდა გელათის მონასტრის ეკონომოსის თანამდებობიდან. იმავე წლის 6 მაისს მიენიჭა იღუმენის წოდება. 1911 წლის დეკემბრის ბოლოს დაინიშნა გელათის მონასტრის წინამძღვრის მოადგილედ. 1913 წლის 6 მაისს დაჯილდოვდა წმ. ანას III ხარისხის ორდენით, 1916 წლის 6 მაისს კი არქიმანდრიტის წოდებით. სავარაუდოდ გარდაიცვალა 1917 წელს.
იღუმენი სოფრომი (თალაკვაძე)
იღუმენი სოფრომი (თალაკვაძე) — ერისკაცობაში სიმონ ლაზარეს ძე თალაკვაძე 1835 წელს დაიბადა ოზურგეთის მაზრის სოფელ ასკანაში. წმინდა წერილი, საეკლესიო კითხვა-გალობა და ტიბიკონი შეისწავლა შემოქმედის მონასტერში. 1857 წლის 28 თებერვალს აკურთხეს დიაკვნად, ხოლო 1858 წლის 28 აპრილს ხელი დაასხეს მღვდლად. მეუღლის გარდაცვალების შემდეგ გაუჩნდა სურვილი, ბერად შედგომისა. 1863 წლის 27 ივნისს გელათის მონასტერში ბერად აღიკვეცა სოფრომის სახელით. 1867 წლის 10 ივნისს გადავიდა ჯრუჭის მონასტერში. 1882 წლის 17 მაისს დაინიშნა მონასტრის მოლარედ. 1883 წლის 2 აგვისტოს დაჯილდოვდა საგვერდულით. 1885 წლის 15 მაისს იმერეთის ეპისკოპოსმა გაბრიელმა (ქიქოძე) მამა სოფრომი ეკლესიაში ერთგული მოღვაწეობისათვის მადლობის სიგელით დააჯილდოვა. 1887 წლის 9 მარტს გადავიდა მარტვილის მონასტერში და იმავე წლის 14 სექტემბერს დროებით დაინიშნა მონასტრის ეკონომოსის მოვალეობის შემსრულებლად. 1888 წლის 19 აპრილს კი ოფიციალურად დაინიშნა ეკონომოსად. 1889 წელს დაჯილდოვდა სამკერდე ოქროს ჯვრით, ხოლო 1893 წლის 15 მაისს მიენიჭა იღუმენის წოდება. 1900-იან წლებში გადავიდა გელათის მონასტერში უშტატო წევრად. 1916 წლის 6 მაისს დაჯილდოვდა წმ. ანას III ხარისხის ორდენით. გარდაიცვალა 1918 წლის აგვისტოში. ფოტო გადაღებულია 1916 წელს. ინფორმაციის მოწოდებისათვის მადლობას ვუხდით ქუთაისის ცენტრალური არქივის დირექტორს მერაბ კეზევაძეს. ფოტო მოგვაწოდა გელათის სასულიერო აკადემიის პრორექტორმა ბეჟან ხურციძემ.
