მესხეთის დაცვის გმირი ოფიცერი გიორგი კობეშავიძე (12.10.1881 - 01.05.1918 წ.) დაკრძალულია ბოდბის (სიღნაღი) მონასტრის ეზოში
გიორგი 1917 წ. სექტემბერში დაბრუნდა სამშობლოში გერმანიის ფრონტიდან. მცირერიცხოვან ოფიცერთა რაზმს ჩაუდგა სათავეში და იცავდა აბასთუმანს. როდესაც მესხეთს ოსმალებმა შემოუტიეს და ადგილობრივი თურქებიც აჯანყდნენ, ქართველებმა სოფელ ხიზაბავრა - საროს რაიონში შექმნეს მოხალისეთა რაზმი. კობეშავიძემ გაიგო ეს ამბავი, თავისი ინიციატივით ჩავიდა და სათავეში ჩაუდგა ადგილობრივ ქართველობას.
ჩასვლიდან მეორე დღეს მტერმა სოფელ საროს გარშემო ყველა სიმაღლე დაიკავა და შეტევაზე გადმოსვლა დააპირა. კობეშავიძემ რაზმი სამ ნაწილად გაყო და აქეთ შეუტია!
ხიზაბავრადან გასულმა ჯგუფმა გაბატონებული სიმაღლის ჩრდილოეთ ფრთა აიღო. რაზმს ნებისმიერ ფასად, დაღამებამდე უნდა დაეკავებინა მიმდებარე სიმაღლეები, წინააღმდეგ შემთხვევაში ალყაში ექცეოდნენ.
დღის ორ საათზე პოზიციებზე კობეშავიძე ავიდა და შეტევის წინ გაამხნევა მოხალისეები: “ბიჭებო ნუ გეშინიათ, აგერ როგორ დავდივარ, ტყვიაც არ მხვდება, ხიშტით შევუტიოთ და ერთ საათში გადავრეკავთ აქედან!”
შეტევაზე გადასულმა რაზმმა მტრის მეორე პოზიციაც აიღო და ხელჩართულ ბრძოლაში ჩაება ბოლო, მესაზე პოზიციაზე. უცებ ხმა გავარდა: მეთაური დაჭრესო.
კლდესთან იწვა მძიმედ დაჭრილი კობეშავიძე და მებრძოლებს ამხნევებდა: “აბა თქვენ იცით ბიჭებო, მაგრამ ერთს კი გთხოვთ, აქ ნუ დამტოვებთ და კახეთში წამასვენეთო”. ორი საათის შემდეგ მოწინააღმდეგე დამარცხდა და გაიქცა.
ოფიცერი სასწრაფოდ გაარიდეს ბრძოლის ველს, ბორჯომისკენ მიდიოდნენ მოკლე გზით, მაგრამ შორს წასვლა არ დასცალდათ, მის მიერ გადარჩენილ სოფელ ვარგავში შეწყდა ქართველი პატრიოტის სიცოცხლე.
ღრმად დამწუხრებული ივანე და მეუღლე მისი მარიამი ხირსელიშვილები, შვილები მათი ალექსანდრე, ნიკოლოზი, კოსტია და ნინო აუწყებენ ნათესავთ და ნაცნობთ რომ 13 მაისს გმირულად იქნა მოკლული ბორჯომის ხეობაში, თათრებთან შეტაკების დროს, ძვირფასი და დაუვიწყარი მამიდაშვილი მათი პოლკოვნიკი გიორგი პავლეს ძე კობეშავიძე.
დაკრძალვა მოხდება დღეს 19 მაისს ქ. სიღნაღში ბოდბის წმ. ნინოს მონასტრის გალავანში.
Биография:
Православного вероисповедания. Из дворян, уроженец Тифлисской губернии.
Общее образование - окончил курс в Сигнахском городском 3-классном училище. Военное - на службе.
В службе с 30 сентября 1901 г.
На 1 января 1914 г. - 208-й пехотный Лорийский полк, подпоручик, мл. офицер в 4 роте.
Участник Первой мировой войны в составе того же полка. В сражениях был.
14 декабря 1914 года у д. Ведираково получил контузию, остался в строю.
Награжден орденом Св. Георгия 4-й степени: "за то, что в бою 14 мая 1915 года у м. Синявы, командуя 1-м батальоном, под сильным ружейным пулеметным и артиллерийским огнем, преодолев проволочные заграждения, первым ворвался на сильно укрепленный форт на высоте 218, занял его после штыковой схватки и, преследуя противника, захватил с боя 4 тяжелых орудия" (ВП 26.08.1916) и Георгиевским оружием "за то, что, будучи в чине подпоручика, в бою 22 апреля 1915 года, на высоте 348 у д. Дол. Бочал, увлекая личным примером свою роту в особо трудных условиях местности, под действительным ружейным, пулеметным и артиллерийским огнем несколько раз ходил в штыки, чем удержал превосходные силы противника и дал возможность батальону отступить" (ВП 16.10.1916).
Семья:
Жена - православного вероисповедания, уроженка Тифлисской губ. 1 сын 4 лет. (На янв.1914)
Чины:
Нижний чин 30.09.1901
Прапорщик 09.10.1905
Подпоручик 25.12.1911, ст. 09.10.1911
Поручик ст. 14 мая 1915 г. ВП 23.11.1915
Штабс-капитан ст. 19 июля 1915 г. ВП 14.05.1916
Капитан ст. 14 июля 1916 г. ВП 21.01.1917
Награды:
Ордена:
Св. Георгия 4-й степени. ВП 26.08.1916
Георгиевское оружие. ВП 16.10.1916
Св. Анны 4-й ст. с надписью "За храбрость". ВП 26.08.1915
Св. Станислава 3-й ст. с мечами и бантом. ВП 20.10.1915
Дополнительная информация:
-Поиск ФИО по «Картотеке Бюро по учету потерь на фронтах Первой мировой войны 1914–1918 гг.» в РГВИА
-Ссылки на данную персону с других страниц сайта "Офицеры РИА"
Источники:
Фото с сайта Саммлер
«Разведчик» № 1273 от 31 марта 1915 г.
Список (по старшинству в чинах) штаб и обер-офицерам и классным чиновникам 208-го пехотного Лорийского полка. К 1 января 1914 года. – РГВИА. Ф. 408. Оп. 1. Д. 686. - Кадр 22.
РГВИА. Картотека бюро учета потерь в Первой мировой войне (офицеров и солдат).
წყარო: პაატა გიგაური დაბ. 1976 წ. სამხედრო ისტორიის მკვლევარი (1918-1921 წლები) წარმ. სოფ. ბლო ხევსურეთი
