ალბერტ (ჯუმბერ) ნონიაშვილი
კეთილი, სათნო, თბილი, დაუზარელი, უზომოდ შეყვარებული თავის ცოლშვილზე, ახლობლებზე, სამშობლოზე, – ასე ახასიათებენ ნაცნობ-მეგობრები ჯუმბერს.
მან სკოლის დამთავრების შემდეგ სამხედრო-სავალდებულო სამსახური მოიხადა, შემდეგ სწავლა გააგრძელა გეოფიზიკის ინსტიტუტში. თავისი კაცურკაცობით აქაც გამოირჩეოდა ტოლ-მეგობრებში. ინსტიტუტის დამთავრების შემდეგ მუშაობა დაიწყო ერთ-ერთა ჭაბურღილის ხელმძღვანელად, შემდეგ გადავიდა დიდუბის რაიონში საბინაო სამმართველოში და იქ მუშაობდა გვარდიაში შესვლამდე.
1992 წლის 7 დეკემბერს მოხალისედ შევიდა ბატალიონ „ავაზაში“ და დადგა იქ, სადაც ჭეშმარიტი მამულიშვილი უნდა მდგარიყო, შვიდი თვის მანძილზე ვაჟკაცურად ებრძოდა მომხდურ მტერს, მაგრამ იმ ავადსახსენებელ 2 ივლისს დესანტის გადმოსხმის დღეს მტერთან უთანასწორო ბრძოლაში ვაჟკაცურად დაეცა სოფ. ტამიშში.
ალბერტი დაკრძალულია ზღვაზე, ძმათა სასაფლაოზე.
